Σάββατο 24 Νοεμβρίου 2012

Ta'm e guilass (1997) A Taste of Cherry



Director:Abbas Kiarostami
Writer:Abbas Kiarostami


The Taste of The Cherry is the story of the last day in the life of Mister Badii. He is going to Teheran, where he wants to find somebody to bury him, after he has killed himself. It is an easy job, just shovel some earth on him, and besides, it is well paid. First he wants to persuade a young soldier who does not say much, feels more and more uncomfortable and then runs away. The second man he talks to is a seminarist, who gives a lecture about suicide and guilt but does not help either. The third guy is an old teacher, who will do the job, but who tries to persuade Badii that it is not a good thing to do. He tells him a joke about some ill-feeling Kurd to make Badii change his attitude, and says the taste of the cherry kept him from suicide once.

Winner of the Palme d'Or at the 1997 Cannes Film Festival


Σενάριο , σκηνοθεσία :Abbas Kiarostami

Η "γεύση των κερασιών" είναι η ιστορία των τελευταίων ημερών στη ζωή του Mister Badii, που τριγυρνά στη Τεχεράνη αναζητώντας κάποιον πρόθυμο να τον θάψει, αφού εκείνος αυτοκτονήσει. Είναι μια εύκολη δουλειά, μόνο λίγες φτυαριές στη γη , και μετά να τον σκεπάσει καλά. Η αυτοκτονία ωστόσο απαγορεύεται βάσει του ισλαμικού νόμου και αυτό είναι που τον φέρνει σε αυτή την απελπιστική κατάσταση. Πρώτα προσπαθεί να πείσει ένα νεαρό στρατιώτη που αισθάνεται όλο και πιο άβολα με την πρόταση του Badii, και στη συνέχεια το σκάει. Ο δεύτερος άνθρωπος είναι ιεροσπουδαστής, ο οποίος δίνει μια διάλεξη περί αυτοκτονίας και ενοχής, αλλά δεν τον βοηθά ούτε εκείνος. Ο τρίτος τύπος είναι ένα γέρος Τούρκος ταριχευτής , ο οποίος δέχεται να κάνει την δουλειά, αλλά επίσης προσπαθεί να πείσει τον Badii ότι δεν είναι σωστό να αυτοκτονούμε και του αφηγείται μια αστεία ιστορία για την δύναμη της γεύσης του κερασιού, που ισως τον κάνει τελικά να αλλάξει γνώμη.
Η ταινία κέρδισε τον Χρυσό Φοίνικα του 1997 στο Φεστιβάλ των Καννών.



ΔΕΙΤΕ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ ΕΔΩ

SEE FULL MOVIE HERE

2 σχόλια:

Ελένη Μπέη είπε...

Είναι η ταινία για την οποία επρόκειτο να γράψω κι εγώ στο ιστολόγιό μου.

Θυμάμαι όταν την είχα δει, σ' ολόκληρο σχεδόν το πρώτο μέρος είχα πλήξει αφόρητα με τους τόσο αργούς ρυθμούς της. Κόντευα να πάω ν' αυτοκτονήσω εγώ.

Όμως η ταινία αποδείχτηκε εξαιρετική, ιδιαίτερα μ' αυτό το υπέροχο τέλος της.

Liza Giannouri είπε...

Καλημέρα Νερένια μου
χαίρομαι πολύ που σου άρεσε,
και θα συμφωνήσω μαζί σου για το πόσο μονότονο είναι το πρώτο μέρος με την περιπλάνηση του ήρωα,
αλλά σοφά ο σκηνοθέτης μας ανταμοίβει με ένα θαυμάσιο τέλος !

Την λατρεύω αυτήν την ταινία !!!

Καλό Σαββατοκύριακο Νερένια μου !!!

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...